Richard Burger - Swapfiets

‘De vraag “Wat zouden we zelf relaxt vinden?” hielp ons beslissingen nemen.’

Richard Burger startte Swapfiets tijdens zijn studie aan TU Delft samen met studiegenoten Martijn Obers en Dirk de Bruijn. Ondertussen heeft Swapfiets in 53 steden een winkel en rijden er meer dan 200.000 fietsen met een blauwe band rond in vier verschillende landen.  

@swapfietsnl @swapfietsbe op Instagram

swapfiets.com

‘Er zit een grote kracht in onwetendheid. Als je te goed weet wat er allemaal kan gebeuren en dus ook fout kan gaan, schat je de risico’s vaak groter in dan de kansen. En als je te veel risico’s ziet, heb je waarschijnlijk ook geen zin meer om te beginnen. Het was onze kracht om niet helemaal te weten hoe de fietsenwereld in elkaar zat, want daardoor hebben we bepaalde keuzes gemaakt die iemand met alle kennis waarschijnlijk niet had gemaakt.

Tijdens mijn studie aan TU Delft was ik al wel ondernemend en had ik al een passie voor het onderwerp. Maar ik had nog geen idee. Als student heb je tijd genoeg om na te denken over ideeën en dat deed ik al wel eens met mijn studiegenoten Martijn en Dirk. We werkten samen aan een project en spendeerden daarom heel wat tijd samen. Zo gooiden we af en toe wel eens ideetjes op tafel. Net door die droom om te ondernemen sta je ook meer open wanneer er een kans of goed idee op je pad komt. Tijdens een gesprek in een koffiebar spraken we over fietsen en of er geen opportuniteit met al die fixies in de stad is. Deze racefietsen waren toen heel populair en we vroegen ons af of we ze niet konden verhuren. Dat was een heel specifieke markt en al snel spraken we over alle stadsfietsen. We keken naar onze eigen brakke fietsen… waarom doen we niets binnen de studentenmarkt? 

We hadden een duidelijk pijnpunt voor ogen: het komt regelmatig voor dat je fiets niet perfect werkt. Van technische problemen tot diefstal, wat als wij ervoor zouden kunnen zorgen dat je altijd een werkende fiets hebt? Dat werd de kern van ons idee: is jouw fiets kapot, dan swappen we hem voor een nieuwe. We werkten dit idee verder uit, tot op het moment dat we op alle vragen een antwoord hadden. Op dat moment vroeg iemand “Waarom gaan jullie het niet gewoon doen?” en beslisten we om te springen.

Het idee voor Swapfiets zijn we zo snel mogelijk gaan testen en valideren met potentiële klanten. Heel wat mensen vertelden ons dat ze écht op een service als de onze zaten te wachten. Ik weet nog dat ik het idee vertelde aan iemand op een familiefeest en die reageerde met “Geweldig, dan werkt je verlichting altijd!” Eigenlijk hadden we toen de verlichting niet mee in de abonnementsprijs opgenomen. We gingen er eerst van uit dat we een fiets voor vijf euro per maand zouden aanbieden en dat je er als gebruiker wel nog een aantal dingen bij zou moeten kopen of regelen. Pas toen had ik door dat we écht all the way moesten gaan. We moesten volledig ontzorgen, want mensen willen echt enkel het gebruik, niet het bezit. Anders repareren ze zelf hun fiets wel.

Wat we ook deden bekeken we altijd vanuit onszelf. “Wat zouden wij relaxt vinden?” We zagen onszelf als een klant en dachten ook na over alle dingen die wij niet fijn zouden vinden, zoals veel betalen voor voorrijkosten, aanbetalingskosten en alle andere kosten. Daarom werd Swapfiets in de essentie één vast bedrag per maand, maandelijks opzegbaar en geen gedoe.’